آموزشی، فرهنگی

مرا به همرهت ببر که طاقتی نمانده است

                       ز شور و شوق عاشقی بجز تبی نمانده است

گذشته اند و رفته اند تمام روزهای خوش

                        واز نگاه روشنت بجز شبی نمانده است

دگر مپرس از من وسکوت شهر و پنجره

                      که جز فراق روی تودگر غمی نمانده است

غریب آشنای من،شکسته شد نوای من

                  در این دیار بی کسی که مرهمی نمانده است

تو را قسم به سجده و شکوه آسمانیت

                        مرا به همرهت ببر که طاقتی نمانده است

                   ......................................................