گابریل گارسیا نویسنده ی معروف کلمبیایی مولف رمانهای شناخته شده ی جهانی از جمله صد سال تنهایی اکنون در هشتادو پنجمین سال زندگی خود قرار دارد وبه گفته ی برخی منابع با بیماری ناشناخته ای دست و پنجه نرم میکند،چندی پیش او حاصل 85 سال زندگی خود را در 15 جمله ارائه کرد که خواندن آن خالی از لطف نیست.

-در 15 سالگی آموختم که مادران از همه بهتر می دانند و گاهی اوقات پدران هم

-در 20 سالگی یاد گرفتم که کار خلاف فایده ای ندارد حتی اگر با مهارت انجام شود.

-در 25 سالگی دانستم که نوزاد،مادر را از داشتن یک روز هشت ساعته و پدر را از داشتن یک شب هشت ساعته محروم می کند.

-در30 سالگی پی بردم که قدرت،جاذبه ی مرد است و جاذبه،قدرت زن

-در 35 سالگی متوجه شدم که آینده چیزی نیست که انسان به ارث ببرد،بلکه چیزی است که خود می سازد.

-در 40 سالگی آموختم که رمز خوشبخت زیستن در آن نیست که کاری را که دوست داریم انجام دهیم،بلکه در اینست که کاری را که انجام می دهیم دوست داشته باشیم.

-در 45 سالگی یاد گرفتم که 10 درصد از زندگی اتفاقی است که برای انسان می افتدو90 درصد زندگی آن است که چگونه نسبت به آن واکنش نشان می دهد.

-در 50 سالگی پی بردم که کتاب بهترین دوست انسان و پیروی کورکورانه بدترین دشمن اوست.

-در 55 سالگی پی بردم که تصمیمات کوچک را باید با مغز گرفت و تصمیمات بزرگ را ،با قلب.

-در 60 سالگی متوجه شدم که بدون عشق می توان ایثار کرد،اما بدون ایثار هرگز

نمی توان عشق ورزید.

-در 65 سالگی آموختم که انسان برای لذت بردن از عمری دراز،باید بعد از خوردن آنچه لازم است،آنچه را میل که میل دارد نیز بخورد.

-در 70 سالگی یاد گرفتم که زندگی در اختیار داشتن کارت های خوب نیست،بلکه خوب بازی کردن با کارت های بد است.

-در 75 ت سالگی دانستم که انسان تا وقتی فکر می کند نارس است،به رشد و کمال خود ادامه می دهد و به محض اینکه گمان کرد رسیده است دچار آفت

می شود.

-در80 سالگی پی بردم که دوست داشتن و مورد محبت قرار گرفتن،بزرگترین لذت دنیاست.در 85 سالگی دریافتم که همانا زندگی زیباست.